روز هفتم مبارک-سوره مبارکه قمر
به نظر می رسد در سوره مبارکه قمر هدف رسیدن به مقام صدق و عند ملیک مقتدر باشد، و انسان سوره باید خود را ازطریق توجه کردن به عاقبت کافران و تذکر گرفتن از قرآن در زمره ی این افراد قرار دهد.
بهره وری از حکمت بالغه یعنی حقایقی که در کمال خود هستند جز با تلاوت آن یعنی پیروی از احکام آن امکان پذیر نمیباشد.
انشقاق قمر را در تک تک آیات سوره می توان دنبال کرد آنجا که نوح را در کشتی می بینی که ذات آن الواح و دسر استو...
توجه به امر مستقر انسان را به ملیک مقتدر نزدیک تر می کند.
سوره در تمام صحنه ها نگاهی از بالادست دارد گویا قمر نشسته آن بالا و تمام صحنه ها نگاه می کند و...
* چهارچوب اصلی سوره ذکر عذابهای اقوام پیشین و دعوت به پندگیری از آنها از طریق قراناست,بطوریکه عبارت شریفه"هل من مدکر" و آیه شریفه "ولقد یسرنا القرآن....." بارها تکرار شده اند.
* میتوان وجود نازنین پیامبر(ص) را به "ماه/قمر" در ظلمت گمراهی جامعه تشبیه کرد.بطوریکه خداونددر آیه 6 دستور به روی برگردانی این ماه از مردم را می دهد.طبق سایر آیات که نزول بلا به اقوام پیشینرا متذکر می شود,میتوان تمثیل حضرت رسول(ص) به ماه را تایید کرد.چراکه ماه اگر هم روی برگرداند,چون تمام وجودش نور و هدایت است باز هم سودمند بوده و بلا را از جامعه دور میکند.زیرا خداوند درسوره از عذاب یا بلای تمام اقوام خبر میدهد در حالیکه به قوم حضرت رسول بلایی نازل نمی شود.
* طبق دو آیه شریفه 6و10 یکی از تفاوت های حضرت نوح و حضرت رسول(صلّی الله علیه و آله و سلّم) در این بود که حضرت نوح از قوم خود به خداوند شکایت کرده. و میخواهد خداوند انتقام بگیرد ولیدرمورد حضرت رسول قضیه معکوس است و خود خداوند دستور روی برگردانی از قوم کفار را می دهد.
در آیه شریفه 20 تشبیه قوم هود به درخت خرمای ریشه کن شده حین عذاب را میتوان به دو گونه برداشتنمود
1_مردم قود هود به هیچ اعتقادی پایبند نبودند و با در عقاید خود سست بودند(ریشه کن شده)
2_ قلب آنها همچون تنه درخت نخل سخت و نفوذناپذیر بود بطوریکه دعوت را نپذیرفتند.
* اهمیت پند گیری از سرگذشت پیشینیان بقدری در این سوره جلوه میکند که نحوه عذاب چندینقوم(هود,ثمود,نوح و لوط) را شرح می دهد و مکررا به پندگیری امر می فرماید.
* شاید بتوان پس از ذکر چندین نمونه از نزول بلا, ختام سوره با جایگاه متقین در بهشت را با رحمانیتخداوند نسبت داد!!!!.رحمانیت الرحمن ...علم القرآن..
* اگرچه سوره مبارکه الرحمن بلافاصله پس از سوره مبارکه قمر نازل نشده است.ولی قطعا ترتیبقرارگیری در قرآن (قمر>> الرحمن)پیامی دارد.
اقترب از مصدر افتعال است. مصدر افتعال اثر پذیری را مطرح میکند. اقتربت الساعه زمانی اتفاق می افتد که ما بااعمال خود کاری میکنیم ک ب دلیل سنگینی آن فعل نمود نهایی و قیامتی ما قطعا از آن اثر می پذیرد و باعث سرعت درعقوبتمان می شود و اثر زمان و جبران را از دست می دهیم.
از همان ابتدا در سوره اثر زمان برداشته شده(انشق القمر) و سپس ب بیان سریع بودن عقوبت اقوام چون چشم بر همزدنی اشاره کرده. این نشانه اقتدار پروردگار و یسیر بودن امر برای اوست. همین کمبود فرصت علتی است برای یسربودن قران برای ذکر پذیری.
و امر او چون چشم بر هم زدنی و حتی کمتر اجرا میشود ولی چون در بستر مقدرات قرار می گیرد برای ما زمان می برد. ولی این زمان هم برای ما با توجه به اعمالمان در حد امروز تا فرداست (سیعلمون غدا...)
من برای اینکه بتونم به غرض برسم کلماتی از سوره رو که در یک مفهوم و مضمون بودند در یک گروه قراردادم:
1_کذب، هوی، فتماروا
۲_مدکر، متقین، ذکر، نذر، حکمه بالغه
۳_ساعه، موعد، عذاب، نذر، هلک، نکر، ادهی، امر
گروه کلمات این سوره شباهت بسیاری به سوره نجم دارد. اهل تکذیب انسانهایی هستن که از هوی خوداز ظن خود پیروی میکنند. یعنی از چیزی که به آن علم ندارند. به این افراد سامدون میگویند. (یعنی تکبرهمراه با غفله)
برخورد رسول خدا در دو سوره با این افراد تولی است.
و برای آنکه ما در این گروه قرار نگیریم باید اهل الذکر باشیم. یعنی طبق المیزان حافظه ای که الان در نظراست. پس قبل آن هم علمی وجود دارد. و این علم را شاید بتوان همان حکمه بالغه در نظر گرفت. ( حکمهکلمه حقی است که از آن بهره برداری شود و بالغه کنایه از تمامیت است. )
پس نتیجه: باید تلاش کنیم عمل مون بدون علم نباشه
در این سوره درباره انذار های متعدد پیامبران در اعصار گذشته از قوم نوح، لوط، فرعون و... مثال میآورد و به نکتهاشتراکی میان همه آنها که همان نادیده گرفتن انذار و گذشته و تکذیب رسول شان بوده اشاره میکند که در نهایت همهوعده های خداوند تحقق پیدا میکند و قیامت فرا میرسد.که راه گریزی برای هیچ کدام نبوده است.
و در ابتدای سوره به شق القمر پیامبر اشاره دارد که شاید به نحوی بیان کننده همان شق القمر روزقیامت باشد.
سوره مبارکه قمر بطور کلی درباره وعده قیامت و رویکرد اقوام مختلف به این وعده است.
1.ابتدا بطور کلی ذکر می کند که انسانها از روی پیروی "هوا" وعده قیامت را انکار می کنند.
2. سپس چند مثال از اقوام پیامبران مختلف می زند که وعده های پیامبر خود را تکذیب کردند و هر یکبنحوی دچار عذاب شدند.
3. بعد از هر جریان عذاب که تعریف می کند، میگوید "ما معارف قرآن را برای فراگیری آسان کردیم، آیاکسی هست که متذکر شود؟" یعنی با شنیدن این جریان، آیا باز هم قرآن را انکار می کنید؟
4. اشاره می کند که مسلمانان هم نباید از کفار امت خود بترسند، چون این کفار هم مثل کفار اقوام قبلندو مصون از کیفر نیستند.
5. تفاوتی که امت پیامبر خاتم با بقیه دارند، این است که عذاب در این دنیا به شکل اقوام قبل نخواهندداشت، بلکه می گوید "بل الساعة موعدهم و الساعة ادهی و امر"یعنی قرار است پایآن کیفرشان دردنیای دیگری باشد، که کیفر سخت تری است.
سوره مبارکه قمر حاوی سکانس هایی است که در میان انها به تیسیر قران برای کسی که ذکر پذیرد اشاره شده.
-بیان هریک از ماجراهای پیامبران به نوعی تیسیر است برای ذکر گرفتن.
-وجه مشترک اقوامی که عذاب بر انها واقع شد تکذیب حق و رسول است.
-نجات از عذاب الهی، شکرگزاری عنوان شده است.
-کفار تصور میکنند در برابر حق مجتمع و متحدند در حالی که در برابر امر مستقر پروردگار همگی پراکنده و متشددند.
-تکذیب آیات الهی و پیروی از هوای نفس موجب روی برگرداندن رسول میگردد.
-وجهی که رسول از آن روی برگرداند جایگاهش جز آتش نیست.
-تقریبا در تمامی ایات عذاب ناگهانی و شدید بودن عذاب قابل توجه است.
-حتی در امر وقوع عذاب هر رخدادی در قدر واندازه از پیش تعیین شده خود واقع میگردد.49
-وقوع امر الهی در کمتر از چشم ب هم زدنی رخ میدهد و مهلت داده شده به این سبب است شاید کسی متذکر شود و پندگیرد.
-همان خدایی که عذابش در مورد مکذبان شدید است اهل تقوا در بهشت از بهترین نعمت ها در نزد او متنعمند.
- شق القمر پیامبر = نشانه اى از سوى خداوند >> دیدن و پذیرش آیات خداوند >> آسان شدن پذیرشقیامت
- سمر نپننداشتن آیات و معجزه هاى خداوند >> تکذیب >> پیروى از هوس
- آوردن چندین مثال از داستان تکذیب قیامت در اقوام پیامبران مختلف >> هشدارهاى خداوند >> نزولعذاب دنیوى
- بعد از داستان کیفر هر قوم >> تاکید بر این نکته که اگر کسى بخواهد از قرآن پندبگیرد، راهش باز وسهل است.
- از تجمیع کفار علیه مسلمانان نباید واهمه داشت چراکه طبق وعده خداوند، این جمع درهم شکستهخواهد شد؛ اما تفاوت کفار این قوم با اقوام قبلى در این است که کیفرشان در قیامت داده خواهد شد، نهدر این دنیا و به شکل عذاب دنیوى، و این بسى سخت تر و تلخ تر است.
●ویژگی فرد تکذیب کننده ی آیات خدا و قیامت:
1-پیروی از هوای نفس
2-فایده نداشتن انذار برای وی با وجود اخبار امت گذشته
وحشت کردن در روز قیامت چون قبا آن نمیشنید و نمیدید
3-مثال ازین افراد:قوم نوح(دیوانه خواندن پیامبر خود و پند نپذیرفتن،عاقبت:نزول عذاب )
قوم عاد و ثمود
قوم لوط (عذاب همه جز گروهی اندک: به علت شکر گزاری؛گروهی دیگر:اصرار بر مجادله و القای شک در برابر بیم دادنپیامبر؛ نتیجه: نابینا کردن چشمان
●قرآن؛ مایه ی تذکر
کفار در همه ی اعصار همین وضعند و سخن حق را نمیپذیرند و فقط مجادله میکنند-> شکست به زودی و هلاکت مثلاعصار قبل زیرا فرمان رب یک امر بیشتر نیست و سنت الهی عوض نمیشود
هرکاری ثبت
مالک و مقتدر بودن رب و به هلاکت رساندن فرد لجوج کافر مجادله کننده
به نظر می رسد یکی از مسائل مهم در این سوره آسان کردن جزءجزءزندگی بر اساس قرآن و با توجه بهدیدگاهها و آیات و عبرت های قرانی است ، ذکر پذیری از حکمةبالغة و آیات و نهایتا رسیدن به مقعدصدق عند ملیک مقتدر.
سوره مبارکه قمر هشدار و انذاری است جدی، نسبت به وقوع امری مستقر ، قیامتی از جنس مستقر و قریب.... حتمی ونزدیک (آیات 1 و 3). و با هر ذکری که از اقوام پیشین می آورد، قیامت را برای انسان نزدیک میکند... آنقدر نزدیک کهگویی فاصله ای نیست...
و سرگذشت کسانی را بیان میکند که این امر واقع شدنی پروردگار را تکذیب کرده و منذر را به سخره گرفته اند.
کسی که به این حکم خداوند(امر مستقر) ایمان داشته باشد و آن را باور داشته باشد، در هر کدام از داستان های ذکرشده سوره، کار درست را انجام می دهد... اگر زمان نوح (ع) باشد سوار بر کشتی او می شود.... از قوم عاد یا ثمودباشد دیگر پیامبرش را تکذیب نمی کند و نمی گوید آیا از بشری از جنس خود پیروی کنیم! ؟ چون برایش فرقی نمی کند واو حکم خداوند را میبیند...
خداوند همواره به طور مستمر برای اقوام مختلف، منذر فرستاده است و انسان ها نیز به طور مستمر، منذر را تکذیب کردهو به طور مستمر، پندی نگرفته اند... (آیه2)
