تکلیف
چهارشنبه, ۲۵ تیر ۱۳۹۳، ۱۰:۳۱ ب.ظ
با آرزوی قبولی طاعات و عبادات ....
دوستان شنبه و یکشنبه ، به عنوان تکلیف و در جهت آشنایی با سوره های بیشتر:
سوره سبا را مطالعه کنند و آیات حاوی "قل" را با مارکر ترجیحا آبی مشخص کنند و سپس نتیجه ای از این آیات قل را در قسمت نظرات همین مطلب با نام شخصی خود ، تا ظهر جمعه ۲۷تیر ، وارد بکنند.
با تشکر....
۹۳/۰۴/۲۵
سوره مبارکه ی سباء که بر اساس آنچه در تفسیر المیزان آمده است: این سوره پیرامون اصول سهگانه اعتقادات، یعنى توحید و نبوت و قیامت بحث مىکند. بعد از بیان آنها کیفر کسانى را که منکر آنهایند، و یا القاى شبهه در باره آنها مىکنند، بیان نموده، آن گاه از راههاى مختلف آن شبههها را دفع مىکند، یک بار از راه حکمت و موعظه، بار دیگر از راه مجادله. و از بین این سه اصول بیشتر به مساله قیامت اهتمام مىورزد،هم در اول کلام آن را ذکر مىکند، و تا آخر سوره چند بار دیگر هم متعرض آن مىشود.
به طور کلی در این سوره 15 بار کلمه ی "قل" تکرار شده است. در اکثر این دفعات خداوند به پیامبرش دستور می دهد تا با قدرت افکار اشتباه کافران و ادعا های گزافشان را رد کرده و با قدرت با آن مقابله کند.
قُلْ بَلى وَ رَبِّی لَتَأْتِیَنَّکُم آرى به پروردگارم سوگند، قیامت شما به طور قطع و مسلم خواهد آمد.
قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ به ایشان بگو: آن خدایانى را که پنداشتهاید به جاى خدا معبود شمایند، بخوانید.
" قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ ..." چه کسى از آسمان و زمین رزق ایشان را فراهم مىکند؟ و خودش از این سؤال پاسخ دهد: خداى سبحان رزق مىدهد،
" قُلْ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنا وَ لا نُسْئَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ"یعنى عمل و مخصوصا عمل شر و جرم از عامل خود به دیگرى تجاوز نمىکند، و عمل زشت کسى و بالش به غیر او نمىرسد.
" قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنا رَبُّنا آن کسى که بین ما و شما جمع نموده، سپس محق را در یک سو، ومبطل را در سویى دیگر قرار مىدهد، خدا است
" قُلْ أَرُونِی... به ایشان بگو: به من نشان دهید آن خدایانى که ملحق به خدا کردید، و شریک او پنداشتید.
" قُلْ لَکُمْ مِیعادُ یَوْمٍ لا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ ساعَةً وَ لا تَسْتَقْدِمُونَ"میعادى حتمى و معین دارند، که ممکن نیست تخلف بپذیرد، بلکه قطعا واقع خواهد شد.
" قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاء...
" قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاء...
" قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى به ایشان بگو: من شما را به موعظتى وصیت مىکنم، و آن این است که بى سر و صدا، و جدا جدا، براى خاطر خدا، قیام کنید، و در گوشهاى به فکر فرو روید، چون در تنهایى فکر، بهتر کار مىکند.
" قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ ..." من از شما مزدى در برابر دعوتم نمىخواهم
" قُلْ إِنَّ رَبِّی یَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُیُوب
" قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ ما یُبْدِئُ الْباطِلُ وَ ما یُعِیدُ". یعنى بعد از آمدن حق، باطل امر جدیدى را اظهار نمىکند، و امر باطلى که قبلا اظهار کرده و باطل شده، بار دیگر اظهار و اعاده نمىکند.
" قُلْ إِنْ ضَلَلْت... "اگر ضلالتى از من فرض شوداین گمراهى همواره" على نفسى" علیه خودم، و از ناحیه خودم خواهد بود.
نکته ای که در تمامی این آیات دیده می شود بیان حقایق بدیهی است جهت اتمام حجت با مشرکان. در واقع خداوند با دستور به ابراز این حقایق توسط پیامبر به هر وسیله ای که شده می خواهد اگر کسی هنوز امکان هدایت دارد بیدار شود.خداوند در این آیات با بهره گیری از استدلال های روشن و قوی سعی دارد تا دلهای مرده ی مشرکان را زنده کند.