ختم مفهومی _ سوره مبارکه انفال
به زحمت یکی از دوستان...
سوره مبارکه انفال _ ختم مفهومی _16ام شهریور
پیامبر(ص):"من قرأ هذه السوره فأنا شفیع له یوم القیامه، و شاهد أنه بریء، من النفاق، و کتب له الحسنات بعدد کل منافق"
این سوره مدنی است بعد از جنگ بدر نازل شده و دانستن پس زمینه سوره کمک زیادی به درک این سوره می کند.
کلمه" انفال" جمع" نفل"- به فتح فاء- است، که به معناى زیادى هر چیزى است. و لذا نمازهاى مستحبى را هم" نافله" مىگویند چون زیاده بر فریضه است، و
این کلمه بر زیادیهایى که" فىء" هم شمرده شود اطلاق مىگردد، و مقصود از" فىء" اموالى است که مالکى براى آن شناخته نشده باشد. غنائم جنگی هم بخشی از انفال را تشکیل می دهد. طبق التحقیق آن چیزی که از اصل و ریشه ای هبوط می کند.
موضوعات اصلی سوره شامل :انفال و غنائم، داستان جنگ بدر، اوامر و نواهی مربوط به جهاد با محوریت جنگ بدر،خمس و مقاومت در برابر دشمن، احکامی در مورد معاهدات جنگ و صلح، عتاب برخی مسلمین برای نوع برخورد با اسیران، توجه دادن به این که بین مؤمنان بایدالفت حکم فرما باشد.
سوره با سوال شروع می شود که می تواند انگیزه های مختلفی داشته باشد: انگیزه سهم خواهی، نیاز به حکم و ...و این سؤال باعث عدم تقوا و به هم خوردن رابطه بین افراد می شود.
در ای سوره تاکید زیادی بر آثار روابط افراد در موفقیت آنها شده بطوری که اصلاح ذات البین،ارتباط قلوب، الفت، تعقل، سمع و سلم از عوامل پیروزی یک جامعه به شمار می رود و سیستم اولوالارحامی ایجاد می شود که آیندگان(امنوا من بعد) را نیز به آنها پیوند می دهد. الفت موجب رسیدن به رزق کریم می شود و از بین بردن الفت موجب نفاق شده و شکست را به همراه دارد.
آیات 2و3 پنج صفت برای مؤمنان حقیقی ذکر کرده است: 1- ترسیدن و تکان خوردن دل در هنگام ذکر خدا، 2- زیاد شدن ایمان در اثر استماع آیات خدا، 3- توکل، 4- بپا داشتن نماز، 5- انفاق از آنچه که خدا روزى فرموده است.
و هر کدام درجه ای دارند که طبق آیات آخر بر اساس آن بر هم ولایت دارند.این مومنین را به واسطه ایمانشان مشمول مغفرت و رزق کریم می شوند: از این سوره می توان عوامل برطرف کننده اختلافات را به دست آورد.
بروز توکل استغاثه است و اگر استغاثه حقیقی به سمت خدا باشد کمک های الهی را در پی دارد.
آیه 24 اطاعت از خدا و رسول حیات بخش است=> نفاق موجب گرفتن اطاعت و در نتیجه باعث گرفتن حیات از جامعه می شود.
آخر سوره خطاب به نبی است که تأکیدی بر موضوع رهبری اجتماع است.
