روز نهم-سوره مبارکه واقعه
٣: انکار معاد توسط مکذبین در آیات 45 و 46 در حقیقت به علت مترف بودن و اصرار بر حنث عظیم رخ می دهد و هرچندفیگور مکذبین این است که از نظر عقلی با معاد کنار نمی آیند!
اما خداوند به همین فیگور هم مفصل در قالب جدل پاسخ می دهد و عجز انسان را در خلق و اداره واضح ترین نعمتهایاطرافش به تصویر می کشد و حتی در آیه 87 انسان را به اعمال قدرت (اگر دارد) میخواند. این پاسخ های متقن به نوعیتسبیح خداوند عظیم است.
نکته دیگر "نشنیدن لغو"و "شنیدن سلاما سلاما" است که از نعمات مقربین شمرده شده است. پس اگر در جمعی حاضرشدیم که این نکته را داشت شکرگزار باشیم و بدانیم توفیقی عظیم نصیبمان شده است.
بنظر نتیجه سوره در 2آیه اخر است "حق الیقین"
در این سوره از مرحله علم الیقین( بیان آیات پاداش و عقاب بعداز مرگ و اگاهی دادن نسبت به قیامت) و عین الیقین ( توجه دادن نگاه به نعمت های الهی در طبیعت و اصلاح باورها در رابطه با آن ها - دیدن احوال محتضر) وارد حیطه حقالیقین میشود. علم حضوری میشود.
این سوره امده است تا در ما ایجاد حق الیقین کند.
(حق الیقین، با مرگ برای همه حاصل میشود. قرآن حق الیقین است و در ارتباط بودن با او انسان را به حق الیقینمیرساند)
4:آدمی باید این توانایی را پیدا کند ک با استفاده از تسبیح و تعظیم خدا در رابطه با هر پدیده ای، آنپدیده را به حق و درستی در نظر خود خفض و رفع کند. آنگاه است ک به حق الیقین دست می یابد.
هر چه در دنیا حنث عظیم است و چشم مترفین را کور کرده در مقام مقایسه با عظمت قرآن و قیامت ونعمت های قیامت بسیار ناچیز است.
5: سوره ابتدا از واقعه ای سخن می گوید که بطور قطع اتفاق می افتد، سپس آنرا توصیف میکند: زمین لرزاندهمیشود،...
مردم در روز واقعه سه دسته هستند: اصحاب یمین، اصحاب شمال، مقربون(سابقون)
مقربون: در جنات پر نعمت جای می گیرند، که ویژگی های این بهشت های پرنعمت را ذکر می کند و دلیل این نتیجه را"اعمال" آنها می داند.
ضمنا در مورد این گروه تاکید می کند که فقط قلیلی از امت های آخرین در این گروه هستند
اصحاب یمین: باز هم نعمت هایی را برای ایشان ذکر میکند.
اصحاب شمال: وضعیت بد این گروه را توصیف می کند و دلیل آن را در "مترف" بودن آنها و ""اصرار بر گناه عظیم" می داند، و اینکه در برانگیخته شدن شان در روز واقعه شک داشتند.
خداوند برای اثبات امکان وقوع معاد، "خالق" بودن خودش را به ما یادآوری می کند، خدایی که یکبار انسان را آفریده، قادر به دوباره برانگیختن آن هست.
خدا قسم یاد میکند که قرآن کتابی است مصون از تحریف، و با این وجود آیا باز انسان میخواهد سخنش را(دربارهقیامت) سبک بشمارد؟
احتجاج دیگر خداوند برای حق بودن وعده خدا اینست که میگوید: انسان نمیتواند جلوی مرگ خود یا دیگری را بگیرد، وناگزیر از مرگ است.
5:این سوره، قیامت کبری را که در آن مردم دوباره زنده میشوند و به حسابشان رسیدگی شده جزا دادهمیشوند شرح میدهد، نخست مقداری از حوادث هول انگیز آن را ذکر میکند، حوادث نزدیکتر به زندگیدنیایی انسان، و نزدیکتر به زمینی که در آن زندگی میکرده، میفرماید: اوضاع و احوال زمین دگرگونمیشود و زمین بالا و پایین و زیر و رو میگردد، زلزله بسیار سهمگین زمین کوهها را متلاشی، و چونغبار میسازد، آن گاه مردم را به طور فهرستوار به سه دسته سابقین و اصحاب یمین و اصحاب شمال، تقسیم نموده، سرانجام کار هر یک را بیان میکند. (تفسیر المیزان)
7:یکی از اغراض سوره مبارکه ی واقعه رساندن فهم ها از ظاهر هرچیزی به باطن آن و بازکردن چشم حقیقت بین انسانمی باشد .
ونیز زیر و رو کردن اعتقادات ،باور ها،ارزش ها و غیر ارزش ها ی هر کس و میزان کردن آنها بر اساس قرآن و اهل بیتع و کمک کردن برای عبور از ارتباط ظاهری با قرآن و رسیدن به مقام فهم باطنی قرآن،مقام «مس»(لا یمسه الا المطهرون) که مقام فهم عمیق قرآن است.
و در برخورد با آدمیان نیز بر اساس باطنشان آنها را به سه گروه تقسیم میکند.
8: در این سوره مهم ترین اتفاقی که برای انسان ها در قیامت رخ می دهد خفض رفع است یعنی قیامتسوره از نوع واقع شدنی است که انسان را و تمام باورهای غلط او را زیر و رو می کند.
یکی دیگر از آیات کلیدی سوره مس قرآن توسط مطهرون است؛ در واقع انسانی به مقام مس قرآن یا همانهمراهی و یکی شدن با مفاهیم عظیم قرآن می رسد که قبل از آن در زمره ی مطهرون درآمده باشد یا آنکهدستش را در دستان مطهرون قرار دهد تا به مقام حق آیین برسد.
تسبیح خداوندی که علو و برتری در ذات اوست و یادآوری این مهم که خدا برتر از هر علوی است بهانسان کمک میکند که در مسیر قرار گرفتن در گروه اصحاب یمین و یا بالاتر از آن السابقون السابقون قرارگیرد.
9: هروقت از اذا در قرآن صحبت می شود، یک صحنه ترسیم می کند، شرایطی را جابه جا می کند و در ذات اذا یکقاعده جاری میشود
و به حقیقت وقتی که حیثیت پیدا می کند واقعه می گویند.
پس چون از جنس حقیقت است، هرچیزی را سر جای خودش میگذارد...... خافضه رافعه(آیه 1 و3)
یاد قیامت افتادن، یک درمان است نه درد...
یکی از مضامین تکرار شونده ای هم که در همین ادعیه ماه مبارک رمضان میخوانیم، توجه دادن انسان ها به عوالم بعد ازحیات دنیوی است.
در لحظات نزدیکی مرگ، هیچ کس در آنجا به انسان نزدیک تر از خداوند نیست
نحن اقرب الیه منکم.... (آیه 85)
و هیچ کس در آنجا، جز عمل صالح و فضل الهی یارای نجات ما نیست و اوست که از همه چیز با خبر است.