غافر الذنب و قابل التوب

سوره مبارکه غافر

"به نام خداوند بخشنده گناه و پذیرنده توبه"

سوره غافر که یکی از سوره های حم دار است و در آن به موضوعاتی از قبیل ویژگی های اهل مجادله پرداخته است.در آیه 2 این سوره دو صفت بخشندگی گناه و توبه پذیر بودن خداوند ذکر شده اما همین خداوند بخشنده و مهربان انتقام گیرنده سرسخت کسانی عنوان شده است که در آیات بعدی بیان شده است: اهل مجادله.ناگفته نماند که مجادله در واقع واژه ای خنثی بوده و به قول استاد قدر مطلق است و در صورتی که در برابر حق به کار رود شر است.

اهل مجادله از کافران است و کافر به معنای کسی است که حق را می پوشاند و انکار می کند.

معنای لغوی مجادله:

مجادله و جدل در لغت به معنای استمرار و سر سختی در چیزی است.

بر اساس آیات اول  تا ششم سوره غافر کسی که اهل مجادله باشد به خاطر این صفتش در مسیر هدایت قرار نمی گیرد و کتاب آسمانی خداوند که سنبل هدایت است در او اثر نخواهد کرد بدین ترتیب چنین شخصی گناهانش بخشوده نشده و توفیق توبه را از دست داده و مورد عقاب خداوند قرار خواهد گرفت.به تدریج کفران آیات الهی نیز اضافه خواهد شد اما این پابان کار وی نیست و او به جایی نزول خواهد کرد که به تکذیب فرستادگان خداوند می پردازد و با این کار سعی در پایمال ساختن حق دارد.در اینجاست که خداوند او را گرفتار عقاب سخت خود خواهد کرد.

نکته مهم دیگری که در سوره مطرح می شود این است که نگاه به حرکت  رفت و آمد و جابجایی کفار و تسلط  آنها بر شهرها نباید انسان را ناامید گرداند چرا که این تنها مهلتی است برای کفار از جانب خداوند و زمان انتقام خداوند در راه است.

در ادامه به بیان 3 نماد زر و زور و تزویر در این سوره پرداخته شد: قارون فرعون و هامان که به همان میزان که اسباب زندگی رنگ و لعاب بیشتری بگیرند و رونق بیشتری پیدا کند یاد خداوند نیز در زندگی انسان کم رنگتر میشود.(به دلیل نگرش مستقلانه انسان به اسباب و فراموشی ذات فاطر خداوند)(به قول یکی از دوستان: H2 + O2 ---->H2O  اگر خدا بخواهد.)

سپس واژه غرور که مطلق غفلت است (غفلت از وجودی برتر و بالاتر از انسان که قادر مطلق است) بیان شد.

یکی از دوستان سوالی راجع به معنای  این جمله و تفاوت آن در زندگی مومنان و کفار که "خداوند کافران را می گیرد."پرسید.

پاسخ

کافران:

عذاب ظاهری :سیل طوفان زلزله  بیماری

عذاب زیاد وواقعی: خداوند نعمت های زیادی به آنها میدهد اما نقش خود را در زندگی آنها کمرنگ میسازد.(به قول استاد آرام جان می دهند.)

مومنان:

همین اتفاق برای مومنان می افتد با این تفاوت که:

نگرش مومن به اتفاقات این گونه است که خداوند به آنها توجه کرده است و نعمت ها نیز جز سبب زیاد شدن یاد خداوند در دل آنها نمی شود.

بدین ترتیب لقا الله زمانی اتفاق خواهد افتاد که سببهایی  که در دنیا مردم را به خود مشغول می سازد از کار می افتد و مردم به این درک می رسند که خداوند طبق فرمول عمل نمی کند.

                                                                                                             "الحمدلله"